دنیا پس از سرکشى روى به ما نهد ، چون ماده شتر بدخو که به بچه خود مهربان بود ، سپس این آیه را خواند « و مىخواهیم بر آنان که مردم ناتوانشان شمردهاند منّت نهیم و آنان را امامان و وارثان گردانیم . » [نهج البلاغه]
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده گزند مباد سلامت همه آفاق در سلامت توست به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد... هر آنکه روی چو ماهت به چشم بد بیند بر آتش تو بجز چشم او سپند مباد شفا ز گفته شکر فشان حافظ جوی که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد
ورود به بخش مدیریت