فدایی کوچک حسین(ع)

لالا لالا گل بابا، دیگه سقا نمی‌تونه آب بیاره
لالا لالا گل پرپر، بخواب اصغر مادرت که شیر نداره

لالا لالا گل یاسم، در هراسم حرمله تو رو ببینه
قاتل تو پر ز کینه، در کمینه، تا که یاسمو بچینه

بارون می باره از چشمام، جون نداره پاها
موندم تنها، لرزه افتاده بر اعضا، جون نده روی دستهام، جون بابا...

لالا لالا گل سنبل، چه قشنگ زل، زدی تو چشمهای بابا
لالا لالا، دل بریدی، پر کشیدی،از روی دستهای بابا

وقتی دیدم مادرت رو، دم گوشش، گفتم آروم
تا نشد دیر، سیر نگاه کن اصغرت رو

آه غم می کشم از دل، با خنده قاتل، ای دل، ای دل
راه خیمه رو گم کردم، پر ز غم و دردم، ای دل ای دل

لالا لالا، بی قرارم، ناله دارم، دلم از داغ تو خونه
لالا لالا، گل لاله، به سه ساله، چی بگم خدا می‌دونه

پیش چشمام، زیر تیغ تیز دشمن، حنجرت به پوست بند شد

خون شد، دلم برای تو، هنوز چشای تو، نیمه بازه،
می‌خوام، دفنت کنم تا که، پرپر نشی زیر نعل تازه...

آن که دورى سفر را یاد آرد ، خود را براى آن آماده دارد . [نهج البلاغه]


	از روز اول